ธาร ๑ หมายถึง [ทาน] น. การทรงไว้, การรับไว้, การหนุน, มักใช้เป็นบทหลังสมาส เช่นจุฑาธาร. (ป., ส.).
[กอน] (ราชา) น. ไม้เท้า.
น. ชื่อโรคลมอย่างหนึ่ง.
[ทาน] น. นํ้า, ลําธาร, ห้วย, หยาดนํ้า, ท่อนํ้า. (ตัดมาจาก ธารา).
[ทาระกํานัน, คํานัน] น. ที่ชุมนุมชน, คนจํานวนมาก, เช่น ต่อหน้าธารกํานัล,โบราณเขียนเป็น ทารกํานัน ก็มี.
[ทาระกํานัน, คํานัน] น. ที่ชุมนุมชน, คนจํานวนมาก, เช่น ต่อหน้าธารกํานัล,โบราณเขียนเป็น ทารกํานัน ก็มี.
[ทาระนะ] (แบบ) น. การทรงไว้. (ป., ส.).
[ทาระนะ] ว. ทั่วไป, ไม่เลือกหน้า. น. การตักบาตรที่ไม่เฉพาะเจาะจงเรียกว่า ธารณะ. (ตัดมาจากคํา สาธารณะ).